หัวข้อประเทศไทย
ทหารเขมรมีของดีจริงหรือ? ไขปริศนาทำไม “มนต์ดำ” ถึงไม่อาจหยุดกระสุนปืนได้
ดินแดนแห่งนครวัด – นครธม ไม่ได้เป็นเพียงศูนย์รวมของอารยธรรมที่ยิ่งใหญ่ หากแต่ยังเป็นแหล่งรวมของความเชื่อและศรัทธาที่หยั่งรากลึกมาอย่างยาวนาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “ไสยศาสตร์และมนต์ดำของเขมร” ที่ขึ้นชื่อเรื่องความขลังและอานุภาพที่สามารถใช้ได้ทั้งการทำลายและปกป้อง ความเชื่อเหล่านี้แทรกซึมอยู่ในวิถีชีวิตของผู้คน โดยเฉพาะในกลุ่มทหารกัมพูชา ซึ่งมักมีการพึ่งพาเครื่องรางของขลัง พิธีกรรม หรือแม้แต่มนต์คาถา เพื่อเสริมขวัญกำลังใจ สร้างความมั่นใจ และเชื่อว่าสามารถปกป้องพวกเขาจากอันตรายที่มองไม่เห็นในสนามรบได้ เรามักจะได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับทหารเขมรที่อยู่ยงคงกระพัน ฟันแทงไม่เข้า หรือมีของดีที่ช่วยให้รอดพ้นจากกระสุนปืน แต่ในทางกลับกัน ความสงสัยย่อมเกิดขึ้นตามมาเสมอว่า คำตอบของคำถามนี้อาจไม่ได้อยู่ที่ความขัดแย้งของสองสิ่งนี้ แต่เป็นการทำงานร่วมกันระหว่าง “ความเชื่อ” และ “ความเป็นจริง” ในบริบทที่แตกต่างกัน 1. พลังของศรัทธา vs. พลังของอาวุธ: เมื่อความเชื่อคือขวัญและกำลังใจ ในสถานการณ์คับขันในสนามรบ ความศรัทธาในไสยศาสตร์ เปรียบเสมือนเกราะกำบังทางจิตใจ เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวที่ช่วยให้ทหารมีความกล้าหาญ ไม่หวั่นเกรงต่อความตาย ความเชื่อที่ว่าตนเองมีของดีคุ้มครอง ทำให้พวกเขามีขวัญและกำลังใจที่จะต่อสู้ต่อไป แต่ในทางปฏิบัติแล้ว ปืนใหญ่ ขีปนาวุธ หรือระเบิด ย่อมมีอานุภาพทำลายล้างที่ชัดเจนและจับต้องได้มากกว่า การใช้ไสยศาสตร์ในทางไสยเวทย์นั้นมีข้อจำกัดและเงื่อนไขที่ซับซ้อน อาจไม่ได้ส่งผลกระทบในทันทีทันใด หรือต้องอาศัยพิธีกรรมที่ไม่ได้เหมาะสมกับสถานการณ์ในสนามรบที่ต้องการความรวดเร็วและเด็ดขาด ดังนั้นอาวุธสงครามจึงยังคงเป็นเครื่องมือหลักในการตัดสินผลแพ้ชนะอย่างแท้จริง 2. คุณไสยมี “กฎ” และ “ข้อจำกัด” ในโลกของไสยศาสตร์ มนต์ดำและคาถามักมีข้อห้ามหรือข้อจำกัดที่เข้มงวด […]
อ่านต่อ
“ทำไมศพทหารกัมพูชาถึงถูกทิ้งไว้กลางสนามรบ?”
เหตุใดจึงไม่มีใครมารับศพเหล่านั้นกลับไปอย่างสมเกียรติ? ในเมื่อแม้แต่ในสงคราม สิ่งที่ควรเหลือไว้คือ “ศักดิ์ศรีของผู้ตาย” 1. เมื่อศพคือภาระที่ไม่มีใครอยากแบก หนึ่งในสมมุติฐานที่น่าขนลุกคือ รัฐบาลกัมพูชา อาจปฏิเสธที่จะรับศพกลับ ไม่ใช่เพราะไม่รู้ แต่เพราะ “รู้แล้วจะต้องจ่าย” เพราะเมื่อยอมรับว่าทหารเสียชีวิตจากปฏิบัติการของรัฐ ย่อมตามมาด้วยภาระการจ่ายค่าชดเชยและดูแลครอบครัวผู้สูญเสีย ซึ่งอาจกลายเป็นตัวเลขมหาศาลในยามที่เศรษฐกิจภายในประเทศยังย่ำแย่ ดังนั้น…การไม่รู้ อาจถูกมองว่า “ถูกกว่า” 2. ตัวเลขที่พูดไม่ได้ ใครควบคุมข้อมูล ใครปิดความจริง สงครามในยุคนี้ไม่ใช่แค่สงครามปืนกล แต่คือสงครามข้อมูล หากยอดผู้เสียชีวิตถูกเปิดเผยมากเกินไป อาจสร้างแรงสั่นสะเทือนต่อความเชื่อมั่นในรัฐบาล เสียงสนับสนุนจากประชาชนอาจลดลงการ “ปล่อยให้ศพหายไป” จึงไม่ใช่เพียงความล้มเหลวทางมนุษยธรรม แต่อาจเป็นกลยุทธ์ในการลบข้อมูลออกจากภาพใหญ่ 3. เมื่อความตายกลายเป็นหมากบนกระดานการเมือง ในบางมุมมองที่เยือกเย็นจนแทบไม่อยากเชื่อ… ศพของทหารอาจไม่ได้ถูกมองว่าเป็นผู้เสียสละ หากแต่เป็น “เครื่องมือ” บางแหล่งข่าวตั้งข้อสังเกตว่า การปล่อยให้ศพอยู่ในพื้นที่ปะทะ อาจเป็นการสร้างภาพให้ฝ่ายตรงข้ามดูโหดร้าย ใช้เพื่อปลุกอารมณ์ชาตินิยมภายใน หรือแม้แต่กล่าวหาว่าเป็นการใช้อาวุธชีวภาพทางอ้อม ในเกมการเมือง ศีลธรรมมักเป็นหมากตัวแรกที่ถูกสละ 4. พื้นที่ปะทะที่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ แน่นอนว่าพื้นที่ชายแดนไม่ใช่สนามเด็กเล่น – มันคือเขตอันตราย การเข้าไปเก็บศพในบางจุดอาจเสี่ยงต่อชีวิตของเจ้าหน้าที่ แต่เมื่อไทยพยายามส่งศพกลับอย่างมีมนุษยธรรม แล้วกลับถูกปฏิเสธ… คำถามที่ตามมาคือ “ใครกันแน่ที่ไม่ให้เกียรติผู้ตาย?” เหตุการณ์นี้ไม่ควรกลายเป็นเพียงข่าวผ่านตา หากแต่ควรเป็นกระจกสะท้อนความโหดร้ายของสงคราม […]
อ่านต่อ
ทำไม “ฮุน เซน” จากอดีตเขมรแดง สู่การครองอำนาจ 40 ปี อะไรที่ทำให้เขายืนหยัดอยู่ได้นานขนาดนี้?
ชื่อของ “ฮุน เซน” อดีตนายกรัฐมนตรีผู้ทรงอิทธิพลของกัมพูชา คือหนึ่งในปริศนาทางการเมืองที่ซับซ้อนและน่าสนใจที่สุดในโลกยุคใหม่ ผู้ชายคนนี้เริ่มต้นเส้นทางการเมืองด้วยการเป็นอดีตสมาชิกของกองกำลังเขมรแดงที่โหดร้าย แต่กลับสามารถพลิกบทบาทตัวเองขึ้นมาเป็นผู้นำประเทศที่ครองอำนาจยาวนานถึง 4 ทศวรรษ จนถึงขนาดถ่ายโอนอำนาจให้ลูกชายได้สำเร็จโดยไม่เกิดการต่อต้านที่รุนแรง คำถามคือ อะไรคือเบื้องหลังของความสำเร็จอันน่าเหลือเชื่อนี้ และเหตุใดนานาชาติจึงไม่สามารถเอาผิดเขาในฐานะอาชญากรสงครามได้? การสร้างอำนาจภายใน สันติภาพที่มาพร้อมกับการผูกขาด หนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ทำให้ฮุน เซนยังคงอยู่ในอำนาจคือความสามารถในการมอบ “สันติภาพ” ให้กับประชาชนกัมพูชา หลังยุคเขมรแดงที่เต็มไปด้วยความโหดร้ายและความอดอยาก สิ่งที่ประชาชนต้องการมากที่สุดคือความสงบสุขและความมั่นคง ฮุน เซนก้าวเข้ามาในช่วงเวลาที่เหมาะสมและให้คำมั่นว่าจะยุติสงครามกลางเมืองและฟื้นฟูประเทศ แม้การปกครองของเขาจะถูกวิจารณ์อย่างหนักเรื่องการคอร์รัปชัน การละเมิดสิทธิมนุษยชน และการจำกัดสิทธิเสรีภาพ แต่ความสงบที่เขาหยิบยื่นให้ก็เป็นสิ่งที่คนจำนวนมากยอมรับและแลกมาด้วยการยอมรับการปกครองแบบรวมศูนย์อำนาจ พรรคประชาชนกัมพูชา (CPP) ภายใต้การนำของฮุน เซน ได้สร้างเครือข่ายอำนาจที่แข็งแกร่งและกุมอำนาจเบ็ดเสร็จในทุกระดับ ตั้งแต่กองทัพ หน่วยงานราชการ ไปจนถึงระบบเศรษฐกิจ มีการกำจัดคู่แข่งทางการเมืองอย่างเป็นระบบ ทั้งการยุบพรรคฝ่ายค้าน และการใช้กฎหมายเพื่อเล่นงานผู้ที่เห็นต่าง ทำให้การเลือกตั้งในกัมพูชากลายเป็นเพียงพิธีกรรมที่ผลลัพธ์ถูกกำหนดไว้แล้ว การพลิกบทบาท จากอดีตเขมรแดง สู่ผู้กอบกู้ชาติ ประเด็นที่คนส่วนใหญ่อาจจะสงสัยคือ ทำไมฮุน เซนซึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่งของเขมรแดงจึงไม่ถูกดำเนินคดีในฐานะอาชญากรสงครามเหมือนกับผู้นำคนอื่น ๆ? คำตอบคือ บริบททางการเมืองที่พลิกผัน ในช่วงปี 1977 ฮุน เซนได้ตัดสินใจแยกตัวออกจากเขมรแดงและลี้ภัยไปยังเวียดนาม ก่อนที่จะกลับมากัมพูชาพร้อมกับกองทัพเวียดนามเพื่อโค่นล้มระบอบการปกครองของพอล พต ซึ่งเป็นการกระทำที่ทำให้เขาได้รับสถานะเป็น […]
อ่านต่อ
“สันติภาพ” ที่หายไปในสมรภูมิข่าวสาร เมื่อ “รักชาติ” กลายเป็นดาบสองคมที่ฟาดฟันเราเอง
ในช่วงปลายเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา บรรยากาศของประเทศไทยถูกปกคลุมด้วยความเครียด ความโกรธ และความกังวลจากเหตุการณ์สู้รบตามแนวชายแดน แม้เสียงปืนจะสงบลงชั่วคราว แต่สมรภูมิอีกแห่งที่ยังคงดุเดือดไม่แพ้กัน คือ “สมรภูมิของข่าวสาร” คลื่นความโกรธและความห่วงใยได้ปลุกพลังร่วมแรงร่วมใจของคนในชาติให้ลุกขึ้นมาอีกครั้ง เราเห็นผู้คนแชร์ข่าวอย่างมีอารมณ์ร่วม ภาคเอกชนร่วมใจกันแสดงสัญลักษณ์ของชาติ และประชาชนนับไม่ถ้วนพร้อมใจกันบริจาคโลหิตและส่งกำลังใจให้ทหารแนวหน้า ในภาพรวม ความรู้สึกเหล่านี้เป็นสิ่งที่เข้าใจได้อย่างยิ่ง หลายคนได้ปรับจุดยืนจากที่เคยต่อต้านความขัดแย้งทุกรูปแบบ หันมาให้น้ำหนักกับความมั่นคงและมองว่าการตอบโต้ทางการทหารและการทูตที่เข้มข้นขึ้นเป็นเรื่องที่จำเป็น เมื่อ “รักชาติ” ถูกฉาบด้วยอคติและชาตินิยมสุดโต่ง แต่ในรายละเอียดที่ซับซ้อนกว่านั้น กระแส “รักชาติ” ในครั้งนี้ ไม่ได้มีแค่พลังแห่งความร่วมมือ แต่ยังปะปนไปด้วยอารมณ์ของการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย การดูถูกเหยียดหยามเพื่อนมนุษย์เพียงเพราะความแตกต่างทางเชื้อชาติ การเพิกเฉยต่อข้อเท็จจริง และการสนุกสนานกับข่าวปลอมที่มุ่งดิสเครดิตอีกฝ่าย ปรากฏการณ์นี้กลายเป็น “ชาตินิยมแบบสุดโต่ง” ที่แทรกซึมอยู่ในทุกระดับ ตั้งแต่โพสต์ของบุคคลทั่วไป ไปจนถึงการสื่อสารของอินฟลูเอนเซอร์ และองค์กรสื่อชั้นนำ ซึ่งน่าสนใจว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นกับแม้กระทั่งผู้ที่เคยตั้งคำถามกับแนวคิดชาตินิยมและทหารนิยมมาก่อน “ความเป็นมนุษย์” ที่ถูกกลืนกินโดย “ความเป็นเจ้าของ” เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของความถูกหรือผิด ดีหรือเลว แต่มันชวนให้เรามาสำรวจความซับซ้อนภายในจิตใจของมนุษย์ ที่ไม่มีใครเป็น “อนุรักษนิยม” หรือ “เสรีนิยม” ได้อย่างบริสุทธิ์ตลอดเวลา สถานการณ์และเงื่อนไขของชีวิตต่างหากที่เป็นตัวกำหนดว่าเราจะแสดงจุดยืนอย่างไร บางคนกล่าวไว้ว่า จุดเปลี่ยนที่สำคัญคือเมื่อใดก็ตามที่เรารู้สึกเป็น “เจ้าของ-เจ้าที่” ไม่ว่าจะเป็นในระดับดินแดน วัฒนธรรม ระบบ หรือแม้แต่ความสัมพันธ์ส่วนตัว เราก็จะเริ่มยึดติดและแสดงความเป็นอนุรักษ์นิยมมากขึ้น […]
อ่านต่อ
“สื่อกัมพูชา” VS “สื่อไทย” ศึกสงครามข้อมูลใครชนะ? เจาะลึกโครงสร้างและจุดยืนที่ต่างกันสุดขั้ว
ในโลกที่ข้อมูลข่าวสาร หลั่งไหลไร้พรมแดน บทบาทของสื่อมวลชนไม่ได้เป็นเพียงผู้รายงานข่าว แต่ยังเป็นผู้กำหนดมุมมองความจริงและสร้างความเข้าใจระหว่างประเทศ บทความนี้จะวิเคราะห์เจาะลึกถึงโครงสร้างการทำงานและบทบาทของสื่อมวลชนระหว่างประเทศไทย และกัมพูชา โดยชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างที่สำคัญ รวมถึงมุมมองที่ประชาคมโลกมีต่อสื่อของทั้งสองประเทศ บนพื้นฐานของความเป็นกลางและข้อเท็จจริง โครงสร้างและการควบคุม สื่อไทยในยุคเปลี่ยนผ่าน vs. สื่อกัมพูชาภายใต้การกำกับ สื่อมวลชนไทย : มีโครงสร้างที่ค่อนข้างหลากหลายและซับซ้อน ประกอบด้วยสื่อของรัฐ (เช่น Thai PBS, NBT), สื่อเชิงพาณิชย์ขนาดใหญ่ (เช่น ช่อง 3, 7, Workpoint) และสื่อออนไลน์อิสระจำนวนมาก แม้จะมีกฎหมายที่รับรองเสรีภาพในการแสดงออก แต่สื่อไทยยังคงเผชิญกับความท้าทายจากแรงกดดันทางการเมืองและทุนนิยม การแทรกแซงจากภาครัฐและกลุ่มทุนยังคงเป็นปัญหาที่ถูกกล่าวถึงบ่อยครั้ง โดยเฉพาะในประเด็นที่อ่อนไหว เช่น สถาบันพระมหากษัตริย์ หรือประเด็นความขัดแย้งทางการเมือง อย่างไรก็ตาม สื่อออนไลน์และสื่ออิสระได้เข้ามาเติมเต็มช่องว่างนี้ ทำให้เกิดการตรวจสอบและถ่วงดุลอำนาจมากขึ้น สื่อมวลชนกัมพูชา : มีโครงสร้างที่ถูกควบคุมโดยรัฐบาลอย่างเข้มงวด โดยเฉพาะในยุคปัจจุบัน สื่อส่วนใหญ่เป็นของรัฐ หรือมีความเชื่อมโยงใกล้ชิดกับพรรครัฐบาล มีเพียงไม่กี่แห่งที่เป็นอิสระอย่างแท้จริง การออกใบอนุญาตและการดำเนินงานของสื่อมักอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของกระทรวงสารสนเทศอย่างใกล้ชิด การวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลหรือผู้นำมักนำไปสู่การถูกคุกคามหรือปิดกิจการ ส่งผลให้เกิดความจำกัดในเนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอ ความหลากหลายทางความคิดเห็นจึงมีน้อยกว่าในประเทศไทยมาก บทบาทในการทำหน้าที่ : รายงานข่าว vs. เครื่องมือของรัฐ บทบาทของสื่อไทย […]
อ่านต่อ
“ฮุน เซน” ผู้นำที่โลกไม่ควรไว้ใจ – เผด็จการผู้รอดจากเขมรแดง สู่อำนาจ 40 ปีที่ยังไม่มีใครกล้าท้าชน
บทความโดย : สมปรารถนา หุงขุนทด บรรณาธิการข่าวทั่วไป จากเลือดเขมรแดง ถึงบัลลังก์ ฮุน เซน – เมื่อเผด็จการไม่เคยล้มหาย หากแค่เปลี่ยนมือ” บทความเชิงลึกที่ไม่อ้อมค้อม ว่าด้วยโศกนาฏกรรมในนามของอำนาจ และเงื่อนไขที่ทำให้ชายคนหนึ่งครองประเทศได้นานถึง 40 ปี พ.ศ. 2518 กัมพูชาเงียบงันด้วยเสียงของชัยชนะ เมื่อกองกำลัง เขมรแดง (Khmer Rouge) ภายใต้การนำของ พล พต (Pol Pot) ผู้นำกลุ่มเขมรแดง เข้ายึดกรุงพนมเปญได้สำเร็จ ทว่าเสียงแห่งชัยชนะนั้นแปรเปลี่ยนเป็นเสียงคร่ำครวญของประชาชนในเวลาไม่กี่เดือน ระบอบสุดโต่งที่ต้องการล้างสมองผู้คน ล้มล้างระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม และทำลายชนชั้นปัญญาชนเริ่มลงมืออย่างไร้ปรานี เขมรแดงประกาศว่า “การศึกษาไม่จำเป็น” “ผู้รู้คือภัยของอุดมคติ” ส่งผลให้หมอ ครู นักวิชาการ แม้แต่ผู้ใส่แว่นหรือพูดต่างสำเนียง ถูกสังหารโดยไม่ต้องมีศาลตัดสิน ตลอด 4 ปีแห่งอำนาจเขมรแดง (1975–1979) มีชาวกัมพูชาราว 1.7 ถึง 2 ล้านคน หรือประมาณหนึ่งในสี่ของประชากรถูกฆ่าตายด้วยน้ำมือของรัฐ – ความตายอันเงียบงันที่สุดในศตวรรษที่ […]
อ่านต่อ
ทำไม? ปี 2568 ไทย – กัมพูชา ถึงรบกันเดือดกว่า ปี 2554
เจาะลึกเบื้องหลังสงคราม! หรือเรากำลังตกหลุมกลยุทธ์ใครบางคนโดยไม่รู้ตัว? สาเหตุที่ทำให้สถานการณ์ความขัดแย้งระหว่าง “ไทย–กัมพูชา” ในปี 2568 รุนแรง และขยายวงกว้างยิ่งกว่าการปะทะเมื่อปี 2554 นั้น อาจอธิบายได้จากปัจจัยหลายประการ ที่เชื่อมโยงทั้งด้านการเมืองระหว่างประเทศ , ความเปลี่ยนแปลงภายในสองประเทศ , และบริบทโลกในปัจจุบัน โดยสามารถวิเคราะห์ได้อย่างเป็นกลาง ดังนี้ 1.ภูมิรัฐศาสตร์เปลี่ยน ความมั่นใจทางทหารของกัมพูชาเพิ่มขึ้น ในช่วงกว่า 10 ปีที่ผ่านมา กัมพูชามีการเสริมกำลังทางทหารอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะการได้รับอาวุธหนัก และเทคโนโลยีจากจีน เช่น จรวด PHL-03, KS-1C และระบบป้องกันภัยทางอากาศ นั่นอาจทำให้กัมพูชา “กล้าท้าทาย” ประเทศเพื่อนบ้านมากขึ้น ภายใต้ความมั่นใจว่าจะได้รับการหนุนหลัง หรือมีอำนาจต่อรองในเวทีโลกมากกว่าในอดีต สมัยปี 2554 การปะทะยังคงจำกัดอยู่ในระดับท้องถิ่น-ยุทธวิธี แต่ปี 2568 เราเริ่มเห็นการโจมตีเป้าหมายพลเรือน และการใช้อาวุธพิสัยไกลในเชิงยุทธศาสตร์ ซึ่งเป็นสัญญาณของการ “ยกระดับ” แนวคิดความขัดแย้ง 2.ช่องว่างทางการเมืองไทย – การทูตไม่แข็งแรง ในหลายช่วงของวิกฤตการณ์ครั้งนี้ ฝ่ายการเมืองของไทยดูเหมือนจะส่งสัญญาณไม่ชัดเจนหรือไร้เอกภาพ ไม่ว่าจะเป็นบทบาทของอดีตนายกฯ ทักษิณ ชินวัตร ที่ลงพื้นที่ศูนย์พักพิงโดยไม่มีตำแหน่งทางการ […]
อ่านต่อ
จะเกิดอะไรขึ้น? หาก ไม่มีแรงงาน “กัมพูชา” ในประเทศไทยเลย
หาก ไม่มีแรงงานกัมพูชาในประเทศไทยเลย จะส่งผลกระทบอย่างมากในหลายมิติ โดยเฉพาะด้าน เศรษฐกิจ, สังคม, และ ธุรกิจ ต่อไปนี้คือการวิเคราะห์แยกตามด้านต่าง ๆ : 1.ผลกระทบทางเศรษฐกิจ 2.ผลกระทบต่อภาคธุรกิจไทย 3.ผลกระทบทางสังคม สรุปภาพรวม : ด้านผลกระทบสำคัญ อ่านข่าวอื่น ๆ :
อ่านต่อ
เปิด 4 ธุรกิจคนไทยที่ใหญ่ที่สุดในกัมพูชา ณ ปี 2025 ในสถานการณ์สู้รบ
จากสถานการณ์การสู้รบตามแนวชายแดนระหว่างประเทศไทย และกัมพูชา เราลองมาดูว่า ปัจจัยเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นกับธุระกิจไทย ในกัมพูชาบ้าง พบว่า ธุรกิจไทยที่ใหญ่ที่สุดในกัมพูชา ณ ปี 2025 มีทั้งบริษัทที่ดำเนินธุรกิจอย่างกว้างขวาง และมีผลประกอบการเด่น ดังนี้ : 1. PTT Oil and Retail Business (OR) OR มีสถานีบริการน้ำมัน PTT และร้าน Café Amazon , ร้านค้าสะดวกซื้อ Jiffy หรือ 7‑Eleven Mart ในกัมพูชาเป็นจำนวนมาก ปัจจุบัน OR ดำเนินธุรกิจในกัมพูชา โดยมีสถานี PTT จำนวน 186 สาขา , ร้าน Café Amazon 254 สาขา และร้านคอนวีเนียนอื่นอีก 71 แห่ง (อ้างอิงจาก Bangkok Post) บริษัทมีแผนลงทุนเพิ่มอีก 8,000 ล้านบาท […]
อ่านต่อ
ไทย – กัมพูชา บนสมรภูมิ “สงครามข่าวสาร” กับแรงปะทะของชาตินิยมร่วมสมัย
แม้ในระดับการทูตระหว่างประเทศไทยและกัมพูชา ยังไม่มีสัญญาณของการปะทะทางทหารโดยตรง หรือการเผชิญหน้าที่แน่นอนบริเวณชายแดน แต่ในเชิงสังคมและวัฒนธรรม สงครามอีกรูปแบบหนึ่งได้ปะทุขึ้นแล้ว นั่นคือ “สงครามข่าวสาร (Information Warfare)” ซึ่งกำลังขยายตัวในโลกออนไลน์อย่างรวดเร็ว และผลักดันให้เกิด กระแสชาตินิยม ในหมู่ประชาชนของทั้งสองประเทศอย่างชัดเจน วิเคราะห์ : “สงครามข่าวสาร” (Information Warfare) หมายถึง การใช้ข้อมูล ข่าวเท็จ หรือการบิดเบือนข้อมูล เพื่อสร้างความเข้าใจผิดหรือปลุกเร้าอารมณ์ในสังคมเป้าหมาย โดยมีเป้าหมายในการกดดันหรือบ่อนทำลายความน่าเชื่อถือของฝ่ายตรงข้าม ตัวอย่างกรณี : ประเด็นวิเคราะห์ : ชาตินิยม (Nationalism) ที่กำลังลุกลาม อธิบายผ่านทฤษฎี : ตามแนวคิดของ Benedict Anderson เรื่อง “ชุมชนจินตกรรม” (Imagined Communities) – ชาติคือสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นผ่านการเล่าเรื่องซ้ำ ๆ เช่น ประวัติศาสตร์ ภาษา และวัฒนธรรม การขับเน้น “เรา” กับ “พวกเขา” (Us vs. Them) ทำให้ชาตินิยมเกิดขึ้นง่าย […]
อ่านต่อ