นับถอยหลังอีกเพียง 4 วัน ประเทศไทยจะเข้าสู่บทบาทเจ้าภาพการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ ครั้งที่ 33 (9-20 ธ.ค. 2568) อย่างเป็นทางการ ท่ามกลางความเงียบงันของการประชาสัมพันธ์ที่สวนทางกับเม็ดเงินงบประมาณรวมกว่า 2,055 ล้านบาท ที่คณะรัฐมนตรี (ครม.) ได้อนุมัติผ่านกรอบวงเงิน
TopicThailand เจาะลึกเอกสารงบประมาณและมติ ครม. ที่เกี่ยวข้อง พบ “ความผิดปกติเชิงโครงสร้าง” ของการจัดสรรงบประมาณ ที่สะท้อนวิธีคิดของรัฐ และความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นต่อหน้าตาของประเทศ
งบประมาณที่ “น้อย” แต่ “หนัก” ที่โครงสร้างพื้นฐาน
จากการเปรียบเทียบข้อมูล เจ้าภาพครั้งก่อนอย่าง “กัมพูชา” ใช้งบประมาณราว 3,000 ล้านบาท สร้างความตื่นตาตื่นใจระดับภูมิภาค แต่ไทยกลับได้รับอนุมัติกรอบวงเงินรวม 2,055 ล้านบาท ตัวเลขที่ลดลงกว่า 30% นี้ ดร.ก้องศักด ยอดมณี ผู้ว่าการ กกท. ยืนยันว่า “ทำได้”
อย่างไรก็ตาม เมื่อเจาะไส้ในของงบประมาณ 4 ก้อนหลัก เราพบสัดส่วนที่น่าสนใจ:
- งบนักกีฬา (420 ล้านบาท): คิดเป็น 20% ของงบรวม
- งบจัดงาน/พิธีการ (455.9 ล้านบาท): คิดเป็น 22% ของงบรวม
- งบซ่อมแซมสถานที่ (320 ล้านบาท): คิดเป็น 15% ของงบรวม
- งบศูนย์ถ่ายทอดสด IBC (1,000 ล้านบาท): คิดเป็น 48% ของงบรวม
ข้อสังเกตเชิงวิเคราะห์: เกือบครึ่งหนึ่งของงบประมาณซีเกมส์ครั้งนี้ ไม่ได้ถูกใช้ไปที่ “ตัวนักกีฬา” หรือ “ประสบการณ์ในสนาม” แต่ถูกทุ่มไปที่ “กรมประชาสัมพันธ์” เพื่อจัดตั้งศูนย์ IBC (International Broadcasting Center)
ปริศนา “งบ IBC” 1 พันล้านบาท: ความคุ้มค่าหรือหลุมดำ?
การอนุมัติงบ 1,000 ล้านบาท ให้กรมประชาสัมพันธ์เพื่อตั้งศูนย์ IBC และ MPC ที่ NBT วิภาวดีรังสิต ถูกระบุว่าเป็น “การลงทุนโครงสร้างพื้นฐานสื่อ” เพื่อรองรับอนาคต แต่ในมุมมองการตรวจสอบงบประมาณ นี่คือตัวเลขที่สูงผิดปกติเมื่อเทียบกับงบประชาสัมพันธ์ของ กกท. ที่ได้รับเพียง 30 ล้านบาท
ประเด็นทางกฎหมายและการตรวจสอบที่ต้องระวังคือ พ.ร.บ. วินัยการเงินการคลังของรัฐ ว่าด้วยความคุ้มค่าของการใช้จ่ายเงินแผ่นดิน การลงทุนอุปกรณ์มูลค่ามหาศาลเพื่อใช้งานหลักเพียง 12 วัน จะมีการบริหารจัดการต่ออย่างไรหลังจบการแข่งขัน? หรือจะกลายเป็นสุสานอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ดังที่เคยเกิดขึ้นในอดีต
กับระเบิดเวลา: การอนุมัติที่ล่าช้า
ข้อมูลระบุว่า ครม. เพิ่งมีมติเห็นชอบงบดำเนินงานหลัก 455.9 ล้านบาท เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2568 หรือเพียง 2 เดือนก่อนการแข่งขัน และงบซ่อมแซมสระว่ายน้ำ 320 ล้านบาท ที่อนุมัติเมื่อ เมษายน 2568
ในทางวิศวกรรมและการบริหารโครงการ (Project Management) การซ่อมแซมสนามกีฬาให้ได้มาตรฐาน World Aquatics ภายใน 6-8 เดือน ถือเป็นความเสี่ยงขั้นวิกฤต (Critical Path) ความล่าช้านี้อาจนำไปสู่:
- งานเร่งที่ไม่ได้มาตรฐาน
- การจัดซื้อจัดจ้างวิธีพิเศษที่ขาดการตรวจสอบละเอียด
- ความปลอดภัยของนักกีฬา
ชะตากรรมนักกีฬาไทย: ความหวังบนงบจำกัด
ด้วยเป้าหมายเจ้าเหรียญทอง 252 เหรียญ ภายใต้งบเตรียมทีม 420 ล้านบาท เฉลี่ยแล้วสมาคมกีฬาแต่ละแห่ง (จาก 62 สมาคม) ได้รับเงินอุดหนุนเฉลี่ยเพียง 6.7 ล้านบาท ซึ่งต้องครอบคลุมทั้งค่าเบี้ยเลี้ยง, วิทยาศาสตร์การกีฬา และอุปกรณ์ หากเทียบกับคู่แข่งอย่างเวียดนามหรืออินโดนีเซีย ที่มีการอัดฉีดงบเก็บตัวระยะยาว นี่อาจเป็นจุดเปราะบางที่ทำให้ไทยพลาดเป้าหมายเจ้าเหรียญทอง
ซีเกมส์ 2025 ไม่ใช่แค่เรื่องของกีฬา แต่คือบทพิสูจน์ “ธรรมาภิบาล” ของรัฐบาลและการกีฬาแห่งประเทศไทย การใช้งบประมาณที่ “หนักลงทุนสื่อ” แต่ “ล่าช้าในหน้างาน” กำลังเป็นโจทย์ใหญ่ที่ต้องจับตามอง TopicThailand ขอเรียกร้องให้มีการเปิดเผยรายละเอียดการจัดซื้อจัดจ้างงบ IBC 1,000 ล้านบาท เพื่อให้สาธารณชนมั่นใจว่า ภาษีทุกบาทคุ้มค่า สมกับที่คนไทยรอคอย.
อ่านข่าวอื่น ๆ :
- ผ่าขุมทรัพย์งบซีเกมส์ 2025: เมื่อ “งบสื่อ” สูงกว่า “งบนักกีฬา” 2 เท่า และความเสี่ยงในโค้งสุดท้าย
- “ฝันสลาย! สงขลาสูญรายได้ 2,000 ล้านบาท ชั่วข้ามคืน หลังชวดเจ้าภาพซีเกมส์ โรงแรม-ร้านค้า พังยับ
- เจาะลึกงบจัดการน้ำ 2568: แสนล้านบาทหายไปไหน? ทำไมสงขลายังจมบาดาลทั้งที่ติด Top 4 งบสูงสุด
- มหาภัยพิบัติ คำนี้ได้บินกันทุกปี
- อาถรรพ์งูเห่า : บทเรียนจากการเลือกตั้ง 66 เมื่อการย้ายพรรคไม่ใช่ทางรอดเสมอไป
