สาวน้อยผู้แย่งชิง เมื่อพ่อชูวิทย์ วางยุทธศาตร์เพื่อความอยู่รอด -

การเมืองเมืองดอกบัวงามกลับมาเดือดระอุอีกครั้ง เมื่อพื้นที่ เขต 7 อุบลราชธานี (ศรีเมืองใหม่, โขงเจียม, สิรินธร (ยกเว้นตำบลโนนก่อ) , พิบูลมังสาหาร (เฉพาะตำบลระเว)) กลายเป็นสมรภูมิพิสูจน์ “ยุทธศาสตร์ความอยู่รอด” ของสองตระกูลใหญ่ หลังมีความชัดเจนเรื่องการย้ายค่ายของ “กานต์” สุดารัตน์ พิทักษ์พรพัลลภ อดีต สส.ดาวรุ่งพรรคเพื่อไทย ที่ตัดสินใจถอดเสื้อสีแดง สวมเสื้อสีน้ำเงินค่ายภูมิใจไทยอย่างเป็นทางการ

ทำไมต้องทิ้ง “เพื่อไทย”? การเดินเกมของ “กุ่ย ชูวิทย์ พิทักษ์พรพัลลภ” ผู้เป็นพ่อ คือคำตอบของการเปลี่ยนผ่านครั้งนี้ เมื่อกระแสพรรคเพื่อไทยเริ่มมีความไม่แน่นอนในพื้นที่ และการเดินตามหลัง “ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า” กลายเป็นทางเลือกที่อาจเปิดโอกาสสู่ตำแหน่งบริหารมากกว่าการเป็นเพียง สส. ในพรรคใหญ่ที่การแข่งขันสูง การขยับลูกสาวมาอยู่กับ “เสี่ยหนู” อนุทิน ชาญวีรกูล จึงเป็นการเลือก “ทรัพยากรและการพัฒนาพื้นที่” นำหน้า “อุดมการณ์พรรค”

ศึกสายเลือดและรอยร้าวเจ้าถิ่น การเข้ามาของสุดารัตน์ส่งผลกระทบโดยตรงต่อ “ตี๋เล็ก” เชิดศักดิ์ โภคกุลกานนท์ ทายาท “เสี่ยตึ๋ง อดิศักดิ์” เจ้าถิ่นเดิมของภูมิใจไทยที่ทำพื้นที่มาอย่างยาวนาน แม้การเลือกตั้งปี 2566 เชิดศักดิ์จะพ่ายแพ้ต่อสุดารัตน์ไปเพียง 5,000 คะแนน แต่คะแนนส่วนตัวของเขาก็สูงกว่าคะแนนพรรคอย่างมหาศาล การที่พรรคเลือก “ผู้ชนะ” จากค่ายเดิมมาสวมสิทธิ์แทน “คนเก่า” จึงสร้างคำถามเรื่องธรรมาภิบาลและการรักษาน้ำใจนักการเมืองในพื้นที่

ตัวแปรสำคัญ: กระแส “งูเห่า” และ “กระสุน” สถิติปี 2566 ชี้ชัดว่าคะแนนพรรคเพื่อไทยในเขตนี้ยังเหนียวแน่น (กว่า 4 หมื่นคะแนน) ขณะที่ภูมิใจไทยได้คะแนนพรรคเพียง 4 พันกว่าคะแนน การที่สุดารัตน์ย้ายมาอาจถูกตราหน้าว่าเป็น “งูเห่า” ซึ่งเป็นจุดอ่อนที่เชิดศักดิ์ แต่เมื่อย้ายไปเพื่อไทย อาจใช้สีเสื้อนี้ ทวงคืนศักดิ์ศรีตระกูลได้ ศึกครั้งนี้จึงไม่ใช่แค่เรื่องของนโยบาย แต่คือการสู้กันด้วย “บารมีส่วนตัว” และ “สายป่านทางการเงิน” ใครกระเป๋าหนักและเข้าถึงชาวบ้านได้มากกว่า คือผู้ชนะในท้ายที่สุด.

อ่านข่าวอื่น ๆ :

สาวน้อยผู้แย่งชิง เมื่อพ่อชูวิทย์ วางยุทธศาตร์เพื่อความอยู่รอด

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ